Styl dowolny oznacza, taki styl  pływacki, w którym w tak określonej konkurencji zawodnik może płynąć dowolnym sposobem. Wyjątkiem od tej reguły jest konkurencja stylu zmiennego w konkurencji indywidualnej i sztafety zmiennej, kiedy to styl dowolny oznacza każdy inny sposób pływania niż  styl motylkowy / delfin/,  styl grzbietowy lub styl klasyczny /żaba/. Po przepłynięciu każdej długości pływalni i przy zakończeniu wyścigu, pływak musi dotknąć ściany dowolną częścią ciała. Część ciała pływaka, przez cały czas trwania wyścigu musi "łamać" powierzchnię wody, z wyjątkiem, że dozwolone jest całkowite zanurzenie się pływaka w czasie nawrotu i na dystansie nie dłuższym niż 15 m.po starcie i po każdym nawrocie. Przed tym punktem głowa musi "złamać" powierzchnię wody.

Jak widać reguły te nie precyzują dokładnie stylu, mówią jedynie o kilku zasadach obowiązujących podczas rozgrywania wyścigów tym stylem. Zawodnicy najczęściej płyną kraulem, ponieważ w warunkach w jakich zazwyczaj rozgrywane są zawody (basen) jest to najszybszy styl, jednakże zdarzają się od tej reguły wyjątki. Jest to powodem nieporozumień szczególnie na amatorskich zawodach dla dzieci.

Styl pochodzi/został wymyślony przez Johna Arthura Trudgena, który to opisał sposób pływania Indian z Ameryki Południowej. Różnił się on od współczesnego tym, że nogi wówczas pracowały tak, jak podczas żabki. Ten hybrydowy styl pływania, który stał się popularny w Europie pod koniec XIX wieku i z czasem wyparł żabkę w zawodach w stylu wolnym, nazywany był "Trudgendem". Został on dopracowany przez australijskiego trenera pływania Richarda Freda Gavilla, który obserwował pracę nóg ludności autochtonicznej z Wysp Salomona, pływając za nimi w masce pod wodą. Zawodnicy szkoleni przez Australijczyka zaczęli wygrywać liczne zawody. Nowy styl najpierw nazwano australijskim crawlem, a następnie, w latach 50-tych XX-wieku, nazwę tę skrócono do obecnie obowiązującej - Kraul.

Kraul polega na wykonywaniu tzw. "nożyc" nogami, przy równoczesnym naprzemianstronnym ruchu rąk. Ruch ten polega na wyciąganiu na zmianę ręki przed siebie nad wodą i podciąganiu jej z powrotem pod wodą. Szybkość w kraulu uzyskuje się głównie za sprawą pracy rąk (70%), praca nóg to zaledwie 30%. W kraulu płynący znajduje się w pozycji brzuchem do dna w przeciwieństwie do stylu grzbietowego. Oddech wykonuje się po przez częściowe wystawieniu głowy nad wodę wzdłuż jednej z rąk.

Przepisy pływania przewidują dyskwalifikację zawodnika płynącego stylem dowolnym za następujące przewinienia:

• - chodzenie po dnie,
• - brak kontaktu fizycznego ze ścianą w trakcie nawrotu,
• - brak kontaktu fizycznego ze ścianą na zakończenie wyścigu,
• - brak wynurzenia w trakcie wyścigu (z wyjątkiem dystansu 15 metrów po nawrotach i starcie),
• - pływanie pod wodą po starcie powyżej 15 metrów,
• - pływanie pod wodą po nawrocie powyżej 15 metrów.